وَأَقِمِ الصَّلاَةَ طَرَفَیِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِّنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَنَاتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئَاتِ ذَلِکَ

ذِکْرَى لِلذَّاکِرِینَ ( آیه 114 سوره هود )

نماز را در دو طرف روز و اوائل شب برپا دار، چرا که حسنات، سیئات (و آثار آنها را) بر طرف می‏سازند، این تذکری است برای آنها

که اهل تذکرند.

در اول آیه زمان برپایی نماز را بیان می کنند و در ادامه آیه تاثیر نماز را می گویید به اینصورت که این نماز برای انسان حسنات یا خوبی می آورد و این حسنات یا خوبی ،سیئات یا بدی را بر طرف می کند . در آخر آیه نیز ارزش این آیه را بیان می کند ومیگوید این ذکر یا پندی است برای کسانی که دوست دارند که تذکر به آن ها داده شود.

زیبایی آیه اینجا هست که می گوید سیئات برطرف می شوند پس می توان گفتهر وقت می توان توبه کرد و از بدی ها به خوبی ها رفت

 «نماز» و «صبر»: در این آیه و آیه بعد انگشت روى دو دستور از مهمترین دستورات اسلامى که در واقع روح ایمان و پایه اسلام است گذارده شده نخست فرمان به اقامه نماز داده، مى‏گوید: «نماز را در دو طرف روز، و در اوائل شب برپا دار» (وَ أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَیِ النَّهارِ وَ زُلَفاً مِنَ اللَّیْلِ).

ظاهر تعبیر «طَرَفَیِ النَّهارِ» (دو طرف روز) این است که نماز صبح و مغرب را بیان مى‏کند، که در دو طرف روز قرار گرفته و «زلف» منطبق بر نماز عشا مى‏باشد.

سپس براى اهمیت نماز روزانه خصوصا و همه عبادات و طاعات و حسنات عموما چنین مى‏گوید: «حسنات، سیئات را از میان مى‏برند» (إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ).

 «و این تذکر و یادآورى است براى آنها که توجه دارند» (ذلِکَ ذِکْرى‏ لِلذَّاکِرِینَ).

آیه فوق همانند قسمتى دیگر از آیات قرآن تأثیر اعمال نیک را در از میان بردن آثار سوء اعمال بد بیان مى‏کند، کار نیک که از انگیزه الهى سر چشمه گرفته به روح آدمى لطافتى مى‏بخشد که آثار گناه را مى‏تواند از آن بشوید و تیرگیهاى گناه را به روشنایى مبدل سازد.                        برگزیده تفسیر نمونه، ج‏2، ص: 385

اهمیت فوق العاده نماز-

در روایات متعددى که ذیل آیه فوق از پیامبر صلّى اللّه علیه و آله و ائمه معصومین علیهم السّلام نقل شده تعبیراتى دیده مى‏شود که از اهمیت فوق العاده نماز در مکتب اسلام پرده بر مى‏دارد.

از على علیه السّلام نقل شده که مى‏فرماید: با رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله در مسجد، در انتظار نماز بودیم که مردى برخاست و عرض کرد: اى رسول خدا! من گناهى کرده‏ام.

پیامبر صلّى اللّه علیه و آله روى از او برگرداند. هنگامى که نماز تمام شد همان مرد برخاست و سخن اول را تکرار کرد پیامبر صلّى اللّه علیه و آله فرمود: آیا با ما این نماز را انجام ندادى؟ و براى آن به خوبى وضو نگرفتى؟ عرض کرد: آرى! فرمود: این کفاره گناه توست! نماز، انسان را در برابر گناه بیمه مى‏کند، و نیز نماز زنگار گناه را از آیینه دل مى‏زداید.

نماز جوانه‏هاى ملکات عالى انسانى را در اعماق جان بشر مى‏رویاند، نماز اراده را قوى و قلب را پاک و روح را تطهیر مى‏کند، و به این ترتیب نماز در صورتى که به صورت جسم بى‏روح نباشد مکتب عالى تربیت است.

منبع تفسیر نمونه